بریم سراغ فیلم "Like a Son" یا به قول ژاپنی‌ها "Soshite Chichi ni Naru" که اسمش یه کم طولانیه ولی خب، فیلمش ارزش وقت گذاشتن داره. این فیلم مال سال ۲۰۱۳ هست، کارگردانش هم یه آقاییه به اسم هیروکازو کوره‌اِدا. اگه اسمش برات آشنا نیست، بدون که کارگردان خیلی کار درستیه و فیلم‌هاش معمولاً یه جور گرمی و صمیمیت خاصی دارن. ژانر فیلم هم درام خانوادگیه، ولی نه از اون درام‌های آبکی و حوصله‌سربر، بلکه یه چیزی که حسابی فکرتو درگیر می‌کنه و دلتو به درد میاره، البته نه اون دردای بد، یه جور درد شیرین! داستان از این قراره که یه زوج پولدار و به ظاهر خوشبخت ژاپنی، یه روز می‌فهمن بچه‌شون که الان دیگه شش سالشه، تو بیمارستان با یه بچه دیگه عوض شده! یعنی این پسربچه‌ای که این همه سال بزرگ کردن، پسرِ واقعی‌شون نیست. حالا فکرشو بکن، چه شوکی بهشون وارد میشه! بعد از کلی دوندگی و آزمایش DNA، معلوم میشه قضیه جدیه و بیمارستان رسماً گند زده. حالا این زوج باید تصمیم بگیرن: بچه‌ای که مثل پسر خودشون دوست دارن رو نگه دارن، یا برن دنبال پسرِ خونیِ خودشون؟ این وسط یه خانواده دیگه هم هستن، یه خانواده فقیرتر و ساده‌تر که اون یکی بچه رو بزرگ کردن. وقتی این دو خانواده با هم روبرو میشن، کلی تفاوت فرهنگی و طرز فکر میاد وسط. فیلم خیلی قشنگ نشون میده که "پدر بودن" و "مادر بودن" فقط به خون نیست، به عشقیه که به بچه میدی، به زمانیه که باهاش میگذرونی. این فیلم یه جورایی میگه شاید اون چیزی که ما بهش میگیم "خانواده"، خیلی فراتر از رابطه خونیه. بازیگرا هم که دیگه نگم برات! مخصوصاً اون پسربچه‌ها، خیلی طبیعی و دوست‌داشتنی بازی می‌کنن. ماسالهارو فوکویاما که نقش بابای پولداره رو بازی می‌کنه، اولش یه کم خشک و مغروره، ولی کم‌کم تغییر می‌کنه و میفهمه زندگی فقط کار و پول نیست. فیلم تو جشنواره کن هم جایزه برده، جایزه هیئت داوران. تماشاچی‌ها هم بعد از دیدن فیلم ده دقیقه تمام ایستاده تشویقش کردن، کارگردان و بازیگر اصلی هم اشک‌شون دراومده بود! این نشون میده فیلم چقدر تاثیرگذار بوده. من خودم که این فیلم رو دیدم، خیلی روم تاثیر گذاشت. به نظرم خیلی ظریف و هنرمندانه به یه موضوع خیلی پیچیده پرداخته. اصلاً اینجوری نیست که یه طرف رو محکوم کنه یا یه جواب قطعی بده. فقط سوال مطرح می‌کنه و میذاره خودت فکر کنی که واقعاً "پدر" و "پسر" یعنی چی. اگه دنبال یه فیلمی هستی که هم قشنگ باشه، هم فکرتو به کار بندازه، و هم یه کم اشکتو دربیاره (البته از نوع خوبش!)، "Like a Son" رو از دست نده. قول میدم پشیمون نمیشی.